Tytuł projektu:
Nazwa i numer działania/poddziałania: POIR.02.03.02-08-0004/19
Beneficjent:Przedsiębiorstwo Wielobranżowe ANMET Andrzej Adamcio
Partner projektu:Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza
Okres realizacji: 2.01.2020 – 31.05.2021
Wartość projektu: 492 000,00 PLN
Wartość dofinansowania z EFRR: 340 000,00 PLN
Projekt ma na celu sprawdzenie założeń, iż śmigła wyeksploatowane w swym pierwotnym zastosowaniu, mogą być użytkowane w zmienionym przeznaczeniu. Dźwigary powstaną z wyeksploatowanych skrzydeł turbin wiatrowych wykonanych z kompozytów GFRP. Jest to materiał charakteryzujący się zarówno lekkością jak i odpowiednią wytrzymałością oraz odpornością na działania czynników atmosferycznych, a co za tym idzie zwiększoną trwałością w porównaniu do materiałów powszechnie stosowanych (stal, beton). Konstrukcje z materiałów kompozytowych odznaczają się niższym kosztem utrzymania w całym cyklu życia konstrukcji. Wprowadzenie na rynek budownictwa infrastrukturalnego innowacyjnych belek kompozytowych poszerzy zakres usług oferowanych przez firmę Anmet i tym samym zwiększy jej konkurencyjność na rynku. Badania statyczno-wytrzymałościowe dźwigarów wykonanych przez jednostkę naukowo – badawczą potwierdzą poprawność przyjętych założeń oraz określą zakres nośności i sztywności belek.
Rezultatem naszych prac będzie zarówno lepsze zagospodarowanie odpadów w postaci śmigieł przez kraje, które już zmagają się z tym problemem np. Niemcy, z którymi zresztą także współpracujemy w zakresie wdrażania naszych rozwiązań, ale też będą stanowiły bazę wiedzy i umiejętności na moment kiedy to na naszym rynku pojawi się zwiększone zapotrzebowanie na takie rozwiązania. Dodatkowym rezultatem będzie oszczędność prądu, mniejsza emisja CO2 w stosunku do głównych obecnie sposobów przetwarzania śmigieł.
Jeszcze jednym rezultatem naszych prac jest pokazanie że coś co można uznać za wyeksploatowane, może przy stosunkowo niskim nakładzie kosztów i prac zostać przystosowane do innego przeznaczenia zamiast stać się odpadem. Śmigło uznaje się za wyeksploatowane po 20-30latach użytkowania, ale przebudowane w most pieszy może służyć przez co najmniej drugi taki okres, dodatkowo prowadzone badania mają na celu określenie maksymalnego resursu dla takich zastosowań. Poza tym, nasze działania będą miały pozytywny wpływ na gospodarkę, środowisko i społeczeństwo.